Durf je 10x te denken?
Waarom optimaliseren niet genoeg is voor structurele vooruitgang.
Stel: je wilt je dienstverlening verdubbelen in snelheid. De reflex is logisch. Je maakt processen strakker, automatiseert wat handmatig is, misschien neem je extra mensen aan. Je blijft doen wat je al deed, maar dan efficiënter.
Klinkt als vooruitgang. Is het ook, tot op zekere hoogte.
Maar stel nu dat je het tien keer sneller wilt doen. Of tien keer beter. Of met tien keer meer klanten tegelijk. Dan lukt dat niet meer door te optimaliseren. Dan moet je het hele model opnieuw bekijken
)
10x dwingt je tot een ander vertrekpunt
Bij een 2x-doel begin je bij het bestaande. Je analyseert, verbetert, past aan. 80% blijft overeind. Je sleutelt aan de rest.
Bij 10x werkt dat niet. 10x dwingt je om terug te gaan naar de tekentafel. Om los te komen van hoe je het nu doet. En je af te vragen:
Wat willen we eigenlijk écht bereiken?
Wat staat dat doel fundamenteel in de weg?
Wat is de kortste, slimste route naar waarde?
10x is niet harder werken, maar slimmer kiezen
De kracht van 10x-denken zit niet in de ambitie. Maar in de helderheid die het afdwingt. Je ziet ineens welke aannames in de weg zitten. Welke stappen je alleen zet omdat ze ‘zo horen’. Welke tussenlagen je jarenlang hebt geaccepteerd. En ja, dat vraagt lef. Je moet loslaten wat vertrouwd is. Je moet keuzes maken die op de korte termijn oncomfortabel zijn. Maar de ruimte die ontstaat, voor echte vooruitgang, is het waard.
Dus. Stel jezelf de vraag: ben je aan het optimaliseren? Of durf je het model zelf ter discussie te stellen? Als je in een fase zit waarin je voelt dat 2x niet genoeg is, dan is dat misschien het moment om 10x te denken.
Niet harder werken. Anders denken.